باز مجالی دیگر پیش آمد تا سخنی چند با شما عزیزان در میان گذارم. پس از پست مطلبی تحت عنوان هنر تیراندازی در ایل بختیاری و انتخاب عکس یکی از همتباران به لحاظ ارتباط موضوع بازدید کننده محترمی تو قسمت نظرات گفته بود آخه مگه زمان غارنشینی هست که تفنگ به دست وایستاده اونجا؟ یا مگر میخاد......... و الی آخر البته یکی از دوستان بنام صالح جواب ایشان را داده ولی به جهت آگاهی این دوست عزیز باید بگم که هدف ما از ابتدا بر این بوده که در راستای تعالی و اعتلای فرهنگ ایلی با تازه کردن و زنده نگهداشتن رسوم و عادات پسندیده عشایری به فرزندان و برادران و خواهران خود ارزشهای فراموش شده را متذکر شویم و بدین وسیله خدمتی هر چند کوچک در جهت احیای ارزشها و رسوم ایلی نموده و از اضلال و نابودی فرهنگ و هنر اصیل و کهن ایران جلوگیری نماییم. باید باور داشته باشیم تا اگر آداب،رسوم و فرهنگ خود را فراموش بنماییم لاجرم اصالت خود را از دست خواهیم داد.ما فرزندان ایل غیور بختیاری وظیفه داریم در حد توان خود نسبت به شناساندن آداب و رسوم خود به دیگر اقوام ایرانی سعی و همت گماریم.
من تازه متوجه اون نظر شدم و خواندم ... دوست عزیز من هم شاید مثل تو نسل قرن جدید باشم عصر عصر کامپیتر و .. هست اما اصل و اصالت ما مهمتر ظواهر زندگی است این ها همه امکاناتی هستن که ما باید برای بقای فرهنگ و اصالت خودمون از شون استفاده کنیم ........
آفرین بر بهروز خان و آفرین به همه غیور مردان بختیاری
شادزی.......
دردیه من دلم که بس نداره
سایتی که تو راست کردی هیچکس نداره
دل مو همس من فکر نگاره
حرف حساب تو که جواب نداره
با وبلاگ تو که ایچو بهاره
باشه بگذریم عیوی نداره
برو و باز بنویس که دل بی قراره
ما همه مندیرتیم با توبهاره
گل باشی
خواستم به ساسان بگم اگر این شجاع دلان اسلحه در دست نداشته باشند کسانی مثل تو از ترس دشمن نمیتونن لپ تاپ تو دستشون بگیرن
بهروز خان سلام پییا
والله زوبلاگت ز همه بهتره. دردت من تیشنیم. جان خوته یه عکس من بعد از ضهر که فلکه نمره یک خلوت هد بگر . بنه که دلم شاد وابووه اما واستی من ره ماشین : پشتت به بی بییان بووه ریت به طرف بازار اووخت هم فلکه نمره یک و هم پل نمره یک من عکس اییوفته. هو باوام بیوینم کی عکسن انی من وبلاگت.
درود.انگار سانسور کردید نظر من را خان؟