در زمانهای قدیم که هنوز جاده مسجدسلیمان ـ اهواز ساخته نشده بود،شرکت نفت جهت حمل و نقل اموال خود،در سال ۱۳۰۲ شمسی اقدام به تاسیس یک خط آهن از مسیر در خزینه تا مسجدسلیمان نمود.طول این خط اهن ۷۲ کیلومتر و عرض آن ۷۶۰ میلیمتر بوده است.شرکت نفت کالاهای مورد نیاز خود را از بندر ابادان به وسیله دوبه ها یا لنج از طریق رودخانه کارون به در خزینه حمل و از آنجا توسط خط آهن به مسجدسلیمان منتقل می کرد.جهت حمل و نقل خانواده یا پرسنل شرکت نفت نیز واگنهایی در این خط در نظر گرفته شد،که بوسیله آنها جابجایی افراد انجام می شد.ایستگاههای درون شهری عبارت بودند از:تمبی،مالکریم،ریل وی(ایستگاه مبدا واقع در چشمه علی)و ایستگاهای بعدی آبگاه و درخزینه بودند.با تاسیس جاده زمینی و حمل و نقل بار توسط کامیون بتدریج تاسیسات راه آهن بعلت عدم استفاده متروک و توسط شرکت نفت برچیده شد.هنوز هم با گذشت زمان آثار و بقایای ریل و پلهای بجا مانده از آن در مسیر وجود دارد.امیدوارم مسئولین شهرستان و استان جهت احیا دوباره این خط آهن و اتصال آن به راه آهن سراسری جهت آبادانی و شکوفایی مسجدسلیمان اهتمام ورزند.
سلام گوو مو که همیشه ایم ایچو
عکس های قشنگی می ذاری دستت طلا
سلام بهروز خان .... پیات هم سلام ارسونه
از اون ریل وی فعلا یه اسم و یه خاطره مونده امیدوارم بازم راه بیفته ......
امیدوارم همه بدونن که شهر ما اولین بوده در همه چیز..
و میتونه باشه اگه بعضی ها بخوان
سلام . ممنون از حضورت. همیشه خوش باشی.
درود بر شما
دوست گرامی مقاله جالبی بود ولی در عین حال
تاسف بر انگیز . شهری که افتخار ایل بختیاری است
و بزرگترین خدمات را از لحاظ اقتصادی به این مملکت
کرده و روزگاری از مهمترین شهرهای ایران بوده حالا خود
و مردمانش در وضعیت نامطلوب اقتصادی قرار گرفته و
عدم امکانات مناسب شهری و بیکاری در آن بیداد
می کند . به قول یکی از دوستان ساکن اروپا کوچه پس
کوچه های لندن با پول نفت مسجد سلیمان آباد شده
و خود مسجد سلیمان محروم از خیلی جهات . در هر
حال مسجد سلیمان به تاریخ غرور آفرین پیوسته و هنوز
زنده است . شاد زی مهر افزون