دختر به مادر می برد و گوساله به گاو.

هر کس به اصل خود رجوع می کند 

شاد اوید مهمون ، با لاش بخورم نون.

شاد آمد مهمان که از پرتو او نان بخورم.

رزق مهمان پیش از خودش می رسد ( اشاره به مهمان نوازی مردم بختیاری).

بجور جاته بنه پاته

اول جایت را پیدا کن   بعد پایت را بنه .

جائی بنشین که بر نخیزانندت.

سگ پیر گله ای نیبو

سگ پیر بدرد گله بانی نمی خورد.

کار جوانان به جوانان گذار.

بزن و پا خوس ایزنن و دار میش و پا خوس

بز را بپای خودش می زنند بدار و میش را هم با پای خودش.

هر نخریده سیچه آخورس بستن

خر نخریده چرا آخور برایش درست کردند.

اشاره به آدم های عجول که پیش از مرگ به مسلخ می روند.

آدم کور بهتر و حونه خوس ره ای بره

آدم کور بهتر راه خانه خودش را می داند.

هر کس در کار خودش خبره تر است.

هرچی لر ایگو ز دل پر ایگو

هرچه لر می گوید از دل پر می گوید.

 نون نسانه ایخوره         پارس برافتویه ایکنه

نان مشرق را می خورد         نگهبانی مغرب را می کند.

کنایه از شریک دزد و رفیق قافله بودن

بز که اجلس ایا نون شون ایخوره

بز که اجلش می آید نان شبان را می خورد.

چون نمک خوردی نمکدان را مشکن.

ای ییزی ، ای بینی

. آرد را الک می کنی و بعدش را هم می بینی